روزی روزگاری مردی، زنی زیباروی را در معبری بدید و بدو گفت که:من عاشق تو گشته ام! زن در جواب مرد گفت:خواهرم در پس من می آید. او بسیاز زیباتر از من است، به دنبالش رفته و به او دل ببند..
مرد هم چنین کرد ولی در پس آن بانو زنی زشت چهره را دید، پس به سرعت نزد همان زن زیبا رو بازگشت و گفت آنکه در پس تو می آمد زنی زشت چهره بود!
زن هم در پاسخ گفت: تو اگر عاشق من بودی، به دنبال بهتر از من نمی گشتی..
.
.
زشت باید دید و انگارید خوب زهر باید خورد و انگارید قند
.
.
کاش همه یه روز یقین پیدا کنیم که زیبارویان خالقی دارند!
به مجمعی که در آیند شاهدان دو عالم نظر به روی تو دارم،غلام روی تو باشم
پیش از هر چیز باید گفت که جذابیت چیزی جدای از زیبایی است. شخص می تواند چهره ی زیبایی نداشته باشد ولی فوق العاده جذاب باشد. جذابیت و گیرایی یک ویژگی اکتسابی است. اکنون 7 راه ساده برای اینکه ببینیم چگونه می توان جذاب بود؟
1) ظاهری آراسته داشته باشید:
مرتب باشید. تمیز باشید. هماهنگی و پاکیزگی شما، ناخودآگاه شما را جذاب می کند.
2) بیشتر سکوت کنید:
سکوت یک تاثیر ذهنی و روانی می گذارد. در سکوت، شما پیرامون خود خلأ ایجاد می کنید و هر خلأیی موجب جذب می شود.
3) نرم و ملایم سخن بگویید:
جیغ نزنید! داد و هوار نکنید. جذابیت به تقلا و تکاپو نیاز ندارد. به آرامش و ملایمت مرتبط است. وقتی نرم و ملایم سخن می گویید محبوب و جذاب می شوید.
4) فرد محترمی باشید:
بی احترامی به خود، دیگران و بی احترامی و بی ادبی در رفتار و کلام همه از جذابیت شما می کاهند. افراد مؤدب و متین بی تردید جذابند و این جذابیت از درون موج می زند.
5) زیاد شوخی نکنید اما فراوان تبسم کنید:
در تبسم، سنگینی و متانت است و جذابیت. ولی در خنده و شوخی فراوان، سبکی است و کاهش جذابیت .
6) قاطعیت یعنی جذابیت:
کسانی که شخصیت قاطعی دارند، هدف های مشخص و ارزشهای معین و برنامه ی مدونی دارند بی استثنا جذابند. کسانی که قدرت "نه" گفتن دارند و بازیچه ی این و آن نمی شوند جذابند.
7) امیال و غرایز خود را کنترل کنید:
کسانی که بر میل جنسی، شهوت، میل به غذا خوردن و هیجانات و عواطف خود مسلط هستند جذابیت دارند، تاثیری روانی می گذارند و از وجود آن ها انرژی سرشاری بیرون می تابد.
یکی از روزهایی که زمین تبدار و سوزان بود و صحرا در عطش می سوخت تمام غنچه ها تشنه
ومن بی تاب و خشکیده تنم در آتشی می سوخت ز ره آمد یکی خسته به پایش خار بنشسته
و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود ز آنچه زیر لب می گفت: شنیدم سخت شیدا بود
نمی دانم چه بیماری به جان دلبرش افتاده بود- اما طبیبان گفته بودندش
اگر یک شاخه گل آرد ازآن نوعی که من بودم
بگیرند ریشه اش را و بسوزانند شود مرهم برای دلبرش آندم شفا یابد
چنانچه با خودش می گفت بسی کوه و بیابان را بسی صحرای سوزان را به دنبال گلش بوده
و یک دم هم نیاسوده، که افتاد چشم او ناگه به روی من
بدون لحظه ای تردید شتابان شد به سوی من
به آسانی مرا با ریشه از خاکم جداکرد و به ره افتاد و او می رفت و من در دست او بودم
و او هرلحظه سر را رو به بالاها تشکر می کرد پس از چندی
هوا چون کوره آتش زمین می سوخت
و دیگر داشت در دستش تمام ریشه ام می سوخت
به لب هایی که تاول داشت گفت:اما چه باید کرد؟
در این صحرا که آبی نیست به جانم هیچ تابی نیست
اگر گل ریشه اش سوزد که وای بر من
برای دلبرم هرگز دوایی نیست واز این گل که جایی نیست ؛ خودش هم تشنه بود اما
نمی فهمید حالش را چنان می رفت و من در دست او بودم وحالا من تمام هست او بودم
دلم می سوخت اما راه پایان کو ؟ نه حتی آب، نسیمی در بیابان کو ؟
و دیگر داشت در دستش تمام جان من می سوخت
که ناگه روی زانوهای خود خم شد دگر از صبر اوکم شد دلش لبریز ماتم شد کمی اندیشه کرد- آنگه
مرا در گوشه ای از آن بیابان کاشت نشست و سینه را با سنگ خارایی
زهم بشکافت زهم بشکافت اما ! آه صدای قلب او گویی جهان را زیرو رو می کرد
زمین و آسمان را پشت و رو می کرد و هر چیزی که هرجا بود با غم رو به رو می کرد
نمی دانم چه می گویم ؟ به جای آب، خونش را ژبه من می داد و بر لب های او فریاد
بمان ای گل که تو تاج سرم هستی دوای دلبرم هستی بمان ای گل
ومن ماندم نشان عشق و شیدایی و با این رنگ و زیبایی
و نام من شقایق شد گل همیشه عاشق شد
عشق به هر رنگی در آید. حال و هوای آشنایی دارد...
دلداده ای که از عشق و وفاداری سخنها دارد...
قصه ای از آن روزها... روزهای دلهره واضطراب های عاشقانه...
وغافلگیری در نهایت دلدادگی...
.:: گل سرخ فقط برای افرادی خار دارد که در صدد بر می آیند آن را بچینند ::.
.:: سخن گفتن احتیاج است و گوش دادن هنر ::.
.:: آن که رفیق خوب دارد احتیاج به آینه ندارد ::.
.:: دست سرنوشت ارباب ترسوها و بنده جسوران است ::.
.:: نادان کور ، هوای دنیا را در سردارد و خردمند عاقل ، پروای آن ::.
.:: در قول دادن آهسته باش اما در انجام آن سریع باش ::.
